Wielka Sala -

Dyrektor

- No nie, nie wierzę - wydukała, przyglądając się uważnie Alexowi. - Nie spotkałam mężczyzny, który poznałby po zapachu pieczoną szarlotkę, a co dopiero szampon porzeczkowy.
Zaśmiała się, kręcąc głową. Tak dobrze jej się z nim rozmawiało. Tak... bezstresowo i przyjemnie. Pomyśleć, że wydawał się snobem... - zaśmiała się w duchu.
- I w dodatku ten sam facet twierdzi, że nie przeszkadza mu moja paplanina! Jesteś okazem chronionym? - zasugerowała, parsknąwszy śmiechem.

Uczeń Ravenclawu

-No widzisz. Niektórzy mają dobry wzrok, ja węch. - uśmiechnął się delikatnie. -Szarlotka jest pyszna! - Ożywił się, szczerząc zęby. W końcu puścił jej kosmyk, delikatnie muskając palcami jej ramienia.
-Nie, ale powinienem. -Uniósł zabawnie brwi i parsknął śmiechem. - Żartuję, oczywiście. - Przekrzywił lekko głowę w prawo, przyglądając jej się, z uśmiechem.
-Lubię słuchać ludzi, sprawia mi to przyjemność. -pokiwał głową.

Dyrektor

- Też sądzę, że powinieneś być - mruknęła, zanim zdążyła ugryźć się w język. Miała nadzieję, że tego nie dosłyszał. Zakasłała, aby ukryć zażenowanie.
Poczuła przyjemny dreszcz, gdy jego palce dotknęły jej ramienia. Uśmiechnęła się słabo.
- Ktoś mi kiedyś powiedział, że słowo to wiele, ale milczenie to wszystko - powiedziała, krzyżując nogi w kostkach i opierając się na dłoniach. Wygodny ten parapet, nie ma co. - Ale ciekawa jestem, jak ludzie mogliby się dogadywać, rozumieć tak jak powinni, gdyby nie słowa. Przecież nie wystarczą same spojrzenia - wymownie przeniosła wzrok, wpatrując się w jego oczy - czy gesty... Tak mi się wydaje - dodała.
Czy mi się wydaje, czy robi się jakby... cieplej?

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się cicho, zawstydzony przeczesując włosy.
-Tak sądzisz? - spojrzał na nią i uśmiechnął się delikatnie. Jedną dłonią odgarnął kilka kosmyków z jej twarzy i zaśmiał się. Po chwili wahania oparł się jednak plecami o szybę i spojrzał na nią.
-Myślę, że tak się da. -Powiedział, pewny swojej racji. Przysunął się do niej, patrząc jej w oczy.
-Jak tak sądzisz to pomilczmy, sprawdźmy czy się da...-zasugerował, chociaż śmiejąc się w duchu. - Chociaż Ty pewnie długo nie wytrzymasz. -zaśmiał się cicho, nadal patrząc jej w oczy.

Dyrektor

Przełknęła ślinę, gdy zbliżał się niebezpiecznie do niej i nie mogła się powstrzymać, by nie przymknąć oczu, gdy odgarniał włosy z jej twarzy. Chwila minęła, gdy głos wrócił jej do jako takiego stanu. Odchrząknęła.
- Sądzisz, że nie wytrzymam? - uśmiechnęła się szeroko, krzyżując dłonie, oparte na kolanach. - Chyba Cię rozczaruję, ale uwielbiam wyzwania. Spróbujmy.
Ogromnie zadowolona z siebie przyacciowała sobie szklankę soku z dyni i upiła łyk, obserwując Alexa. Chyba sobie żarty stroi... To on pierwszy skapituluje, nie ma bata. Jeszcze chwilę się zastanawiała czy to jakiś zakład, a jeśli tak... o co grają?

Uczeń Ravenclawu

-Taak, nie wytrzymasz. - Zaśmiał się i również przyacciował sobie szklankę soku. Sam nie wiedział czy to zakład, ale w sumie mało go to interesowało. Upił łyk soku i zamknął oczy, myśląc nad czymś. Ciekawy był tego, kto wygra, czy tam dużej wytrzyma, obojętne. Otworzył jedno oko, by popatrzeć na nią. Odgarnął denerwujące włosy, i wrócił do rozmyślania, nadal jednak na nią patrząc. Upił kolejny łyk soku. Zawsze zostało niewerbalne accio. Zaśmiał się w duchu.

Dyrektor

Założyła nogę na nogę i pretensjonalnie skrzyżowała ramiona na piersi. Parsknęła śmiechem, widząc uchylającą się powiekę Alexa, ale - oczywiście - nic nie powiedziała.
Ledwo się poznali, a już wystawiał ją na próbę... Być może lubiła mówić, często zupełnie bez sensu, ale trzymać buzię na kłódkę też potrafiła. W takich sytuacjach pomagała wyobraźnia, która nigdy Aryi nie zawiodła. Była mistrzynią fantazji, oczy rozbłysły, gdy zanurzyła się w jej krainę.
Gdzieś, gdzie panowała świadomość zastanawiała się ile czasu już rozmawiają, ewentualnie milczą, bo jej wydawało się, że minęła chwila. Tymczasem za oknem niebo przybrało różową barwę, podobnie jezioro, na krańcu którego tonęło szkarłatne słońce. Idealnie.

Uczeń Ravenclawu

Dopił sok i za pomocą niewerbalnego accio przywołał dwie szklanki soku - jedną dla siebie, drugą dla Aryi, oraz książkę z sudoku oraz długopis. Otworzył ją na jakiejś stronie i zaczął rozwiązywać. Może nie było to za mądre, ale sprawiało mu przyjemność. Przygryzł wargę, zastanawiając się zawzięcie nad łamigłówką, lecz po chwili spojrzał za okno, uśmiechnął się do siebie, i wrócił do sudoku. Upił kilka łyków soku.

Dyrektor

Wzdychając cicho sięgnęła po szklankę soku, którą - jak podejrzewała - przywołał dla niej. Machając zawzięcie nogą, drugą wybijała rytm, uderzając o kamienną ścianę. Nie lubiła ciszy, ale nudy jeszcze mniej. Denerwowały ją chichoty i gromkie śmiechy, roztaczające się wzdłuż wszystkich czterech stołów. Ktoś przywitał się z nią z drugiego końca sali - ona tylko machnęła ręką i posłała niepewny uśmiech.
Zerknęła na Alexa, skupionego nad łamigłówką i stwierdziła, że facet ma bardzo korzystny profil. Pokręciła lekko głową, uśmiechając się pod nosem i przytknęła szklankę z sokiem do warg.

Uczeń Ravenclawu

Rozejrzał się znad łamigłówki po sali. Pokręcił głową. Da jej wygrać.
-Przegrałem. - uśmiechnął się, patrząc na Ar. Grali o coś? Nie wiadomo. Odgarnął przydługie włosy z oczu i przyacciował jabłko. Wgryzł się w nie, głodny.

Uczeń Ravenclawu

Wpłynęła niczym do WS z lekkim uśmiechem na twarzy. Skierowała się do stołu Krukonów. Przysiadła przy nim i od razu sięgnęła po kubek z kawą. Wciągnęła głośno powietrze przez nozdrza, zapach kawy nią owładną. Usiadła półprzytomna, niczym zahipnotyzowana i zaczęła powoli sączyć "napój bogów". Po chwili rozejrzała się po sali, zsunęła z ramienia plecak, poprawiła rozmierzwione włosy. Uśmiech nie schodził jej z ust. Potarła ręce, trzeba by kogoś tu poznać.